قبلاً که خدمتتان عرض کردم که چند ماهِ گذشته را در وین گذراندم تا آخرین همکاری خودم را با پروژهٔ تمامِ سربازانِ چرچیل تکمیل کرده و بپایان برسانم. وین از شهر‌هایی‌ است که آدمی‌ دلش می‌‌خواهد ۲۴ ساعت درانجا بیدار باشد و نهایتِ استفاده را از آنجا بکند، البته این حسِ زیبا پرستی‌ من به عشقی‌ که به هنر دارم باز می‌‌گردد، بسیاری هستند که بدانجا می‌‌روند و همه جا را تماشا می‌‌کنند اما روزِ بعد دیده را به ندیده واگذاشته و همه چیز‌ها را فراموش می‌‌کنند.

من عکاس نیستم، هیچ وقت نبودم، در بیش از ۲۶ سال خدمتِ کاری من؛ عکس‌های بسیاری از سفرهایم برداشتم که تمامی آنها شخصی‌ و احساسی‌ بودند، این تصاویری که دراینجا برایتان قرار می‌‌دهم نیز در همین چارچوب قرار می‌‌گیرند: احساس، عشق و هنر... من یک زیبا پرستِ دو آتشه هستم.

تصاویر شاملِ خیابانها، کلیساها، کاتدرال ها، مراکزِ مذهبی‌، موزه ها، مراکزِ موسیقی‌ مجلسی غربی، شراب خانه ها، رستورانها، بازار‌های مختلف، گورستان‌ها و... می‌‌باشند، تعداد تصاویر بسیار است اما همین چند تا را با شما خوبان قسمت می‌‌کنم تا حوصلهٔ مبارکتان از بنده و عکس‌هایم سَر نرود.

بارِ دیگر سفر به وین را به تمامی هنر دوستان و بویژه زیبا پرستان سفارش می‌‌کنم.

عزّت زیاد.

بهارِ ۲۰۱۵ میلادی (فعلاً در فِلورانس، ایتالیا)
 

نمایش گالری در اندازه بزرگ