ما در اثر سالها تجربه ی تلخ دریافتیم که مردم دنیا خوشباور و احمق و توسری خورند و عقلشان به چشمشان می باشد و همچنین دنیا خرتوخر است. اگر ما از حماقت مردم استفاده کنیم گناه از ما نیست. چشمشان کور شود و دنده شان نرم. اگر شعور دارند بزنند و پدرمان را در بیاورند.

قسمتی از «توپ مرواری»