از جام ِ برترینان ِ انگلستان

 

 شماره ی دو

 

 قهرمانی نامدار به میدان می رود. همه چشم به راه ِ پیروزی ی قهرمان اند. قهرمان هم خود خوب می داند که برای قهرمان ماندن به  پیروزی نیاز دارد. زمان به تندی می گذرد ولی یل را یارای رزم نیست. قهرمان ناباورانه شکست می خورد و برای دَمی آن همآوردی که یل را شکسته است پیروزی خود را باور ندارد. سرانجام یل با سری افکنده میدان را ترک می کند. این داستان بارها و بارها در سراسر  تاریخِ و در سراسر ِ جهان تکرار شده است. آخرین نمونه ی آن شکست ِ سنگین ِ سه بر یک ِ منچستر سیتی از تیم ِ نه چندان نیرومند ساوث همپتون در روز ِ شنبه ی گذشته بود. در این بازی تیم ِ ساوث همپتون پراوانه ی آن را یافت که دوازده نفره بازی کند! نفر ِ دوازهم تیم ساوث همپتون «گرث برری» ( Gareth Barry )، یک بازیکن ِ خط میانه ی منچستر سیتی، بود که به راستی در پیروزی ی ساوث همپتون سنگ ِ تمام گذاشت و کاری کرد که آن بازی برای سال های زیادی در یادها بماند. تنها هفت دقیقه از آغاز بازی گذشته بود که ساوث همپتون توانست از یک اشتباه ِ «برری» بهره برده و گل نخست را وارد دروازه ی منجستر سیتی کند. ولی آن دو گُل ِ دیگری که ساوث همپتون زد نشان داد که پول همیشه همه کار نیست و گران ترین بازیکنان هم می توانند به جای آفریدن لحظه های زیبای تماشایی مایه ی ریشخند شدن تیم اشان شوند. گل دووم ساوث همپتون روی یک اشتباه دروازه بان منچستر سیتی زده شد و سرانجام در دقیقه ی چهل و هشت بازی گل ِ سووم ِ ساوث همپتون را «گرث برری» چنان به دروازه ی تیم ِ خود زد که دود از سر ِ «روبرتو منسینی»، سر مربی ی منچستر سیتی برخاست. منسینی در پایان ِ بازی گفت که «هرگز در سراسر ِ زنده گی اش چیزی مانند این را ندیده بوده است». با این باخت تیم ِ منچستر سیتی امید ِ کم کردن ِ فاصله اش با تیم ِ نخست جدول را از دست داد. از هم اکنون می شود به راحتی گفت که تیم ِ منچستر یونایتد جام ِ قهرمانی این فصل را برده است. تنها یک رشته معجزه می تواند به کمک ِ مچستر سیتی بیاید و سرنوشت ِ جام برترینان را دگرگون سازد. پ. مهرکوهی