در این در گیری تازه بین دولتمردان ایران چند چیز برایم جالب است. با آنکه احمدی نژاد برادران لاریجانی و بسیاری از اطرافیان رهبر را مستقیماً به فساد مالی متهم می‌کند، تا کنون کسی‌ خود او را هدف فساد مالی قرار نداده. اطرافیان او و اقوام را شاید، ولی‌ او به نظر زرنگ تر از آن می‌‌آید که شخصاً چیزی به دست آن‌ها داده باشد. از طرفی‌ هم چون چیزهایی می‌داند نتوانسته اند ساکتش کنند. وقتی‌ در مقابل، موسوی و کروبی را میبنیم، منطقاً باید فکر کنم به این راحتی‌ آن‌ها را به کناری راندند چرا که، یا آنها هیچ چیزی نمی‌دانستند که افشا کنند (که بعید به نظر می‌رسد) بنابراین ترسی‌ از آنها نداشتند، و یا آن دو چنان به نظام و خمینی پایبند هستند که بر خلاف احمدی نژاد حاضر به افشأی اسرار نیستند چه را که نظام به خطر می‌افتد، و یا این که بر خلاف احمدی نژاد آن دو هم دستهایی آلوده دارند و از سر ترس افشای اسرار خود سکوت کرده اند. نمی‌‌دانم.