دیر وقت که میشد، تعداد بازیکنها در کلوب حسابی تحلیل میرفت. سر هر میز بیشتر از سه چهار نفر باقی نمیماند، همه هم بازنده. یکی داد میزد "بازیکن بفرست به این میز". متصدی آن قسمت کلوب، بعد از چند بار خودش را به کری زدن، بالاخره یکی از بازیکنهایی را که در استخدام کلوب بودند، به سر میز میفرستاد. اینها را بازیکنهای خانگی House Player میگفتند. کار کشتهها آنها را "وسیله" Prop خطاب میکردند که اسم بی ادبانه تری بود. آنها با پول خودشان بازی میکردند و مزدکی هم از کلوب میگرفتند. بسیار محافظه کار و زیاد هم اهل بلوف زدن و توپ زدن نبودند. بازیکن تازه نفس که پیدا میشد، آنها فوری از پای میز بلند میشدند و به میز دیگری که احتیاج داشت میرفتند.
بازی، پوکر پنج ورقی بود، روبسته. با تمام ۵۲ برگ به اضافه ژوکر. استریت از سه میبرد و فول از رنگ. ژوکر هم اس بود هم هر ورقی در استریت و رنگ. بهترین دست هم پنج اس بود. دو سرباز یا بالاتر لازم داشتی تا بازی را باز کنی و بعد از باز شدن، هر کسی با هر دستی که داشت میتوانست وارد شود. ژتونها را هم باید میریختی وسط میز. سر نیمساعت پیشخدمتها میآمدند پول میز را بگیرند. پول هر میز بستگی به بزرگی بازی داشت. هر چه بیشتر قمار میکردی بیشتر پول میز میدادی. بازندهها بزور پول میز میدادند و دائم سعی میکردند پیشخدمت را از سر باز کنند. ولی در نهایت میپرداختند. همه میباختیم و کلوب میبرد.
روی میز بیست و چهل دلاری کلوب نعل اسب Horseshoe در اواخر دهه هفتاد بطور متوسط ۱۵ تا ۲۰ هزار دلار ژتون بود. ساعتی ده دلار هم پول میز از هر نفر میگرفتند. برای هر دست، پنج دلار میگذاشتی تا پنج ورقت را بگیری. بعد بازی شروع میشد. بهترین اکشن در تمام شهر لوس آنجلس سر این میزها بود. از همه طبقه هم بودند. امریکاییها اکثرا یهودی بودند و تک و توکی هم سیاه پوست، همه کار کشته. یک هالو و یا یک نفر مست که مینشست سر میز، بقیه مثل کوسه به او حمله میبردند وسر بردن پولش به سر و کله هم میپریدند. میگویند اگر هالوی میز را بعد از دو سه دست پیدا نکردی، خودت آن هالو هستی.
تقلب کار هم بعضی اوقات دیده میشد. چون آنزمانها خود بازیکنها ورق میدادند، امکان تقلب کردن وجود داشت. وقتی ورق دهنده ناگهان دچار فول اس یا کاره اس میشد و کلی به جیب میزد، جای شک و تردید همیشه وجود داشت. ولی اگر مچ طرف را در حین تقلب نمیتونستی بگیری، کاری دیگر ساخته نبود.
بعضی اوقات هم افراد سرشناس در کلوب دیده میشدند. از جمله گیب کاپلان Gabe Kaplan هنرپیشه تلویونی، دان ادمز Don Adams اکتور سریال Maxwell Smart, یک هنرپیشه فیلمهای پورنو آن زمان که اسمش را نمیدانم، و ویگن خواننده مشهور. ویگن معمولن یک نشمه هم همراه میآورد که ساعتها بیرون گود کلوب مینشست و انتظارش را میکشید.
اگر نفر اول و دوم بعد از ورق دهنده بودی و دست خوب داشتی، یک شگرد این بود که بازی را باز نکنی و چک بکنی تا از تو بگذرد و کسی بعد از تو بازی را باز کند و دوباره که به تو رسید بتوانی توپ بزنی و بازی را بزرگتر کنی. این شگرد را Sandbagging میگفتند. یک بار من دست میدادم و یک دوست ایرانی اشنا نفر اول بود و فول اس سروی خود را چک کرد. دور میز همه چک کردند و به من رسید و من هم چک کردم و همه دستها را بدور انداختیم و فول اس دوست ما به هدر رفت. تا سالها بعد، هر وقت این دوست را میدیدم، به این واقعه اسفناک اشاره میکرد و از ته قلب افسوس میخورد.
کلوبهای قدیمی همه بستند و جایشان را به کازینوهای بزرگتر دادند. بازی پوکر پنج برگی محبوبیتش را از دست داد و تکزاس هولدم Texas Hold em جانشین آن شد. سی سالی هست که پایم به این کلوبها نرسیده.
دلم برای گروه پوکر دوستان در سان فرانسیسکو تنگ شده. هر هفته خونه ی یکی بازی می کردیم. با ۲۰ دلار ژتون. بازی خوب بلد نیستم ولی همیشه خوش می گذره.