رفتم خرید. غذا و میوه و بیسکوییت و یک شیشه آب انار. برگشتم و باز دارم نگاه می کنم به تصویر کودکان شنکال که از گرسنگی و تشنگی بر خاک بیابان جان داده اند. یک هفته ای است از بیم فروپاشی کامل عصبی در خانه مانده ام. زنبورهای عسل دارند می میرند. بوکو حرام آن طرف. اوضاع اوکراین بحرانی است. استخوان های بهاییان را از گورهایشان در می آورند و بر فرازشان جشن می گیرند.ا زغزه دیگر نمی توانم حرف بزنم. و داعش هر روز تنها در آن سوی دنیا آدم نمی کشد. هر روز تکه ای از آدم بودن مارا هم قتل عام می کند در سیر بودن و سقفی بر سر داشتن و باد کولر و تماشای تصویر کودکان مرده بر خاک و سنگ . این روزها از دست ندادن مشاعر استادی کامل ذهن می طلبد. باید مراقب خودمان باشیم. هر کدام تکه ای کوچک از این دنیا را میان دستهایمان بگیریم و آن را بهتر کنیم. این همه فاجعه و مرگ و خون و بی رحمی از حد تحمل آدمی بیرون است. باید همت کنیم و در این واویلای مرگامرگی زندگی را در خود فریاد بزنیم. رنگ و شادی و محبت را آگاهانه با دیگران شریک شویم. این روزها تنها در کنار هم می توانیم انسان باقی بمانیم. خدا دیری است که مرده است. تنها چیزی که برای ما باقی مانده مهربانی است و نام انسان که این روزها در ذهنمان در طنینی غریب تکرار می شود.
کوسکو پناهگاه من است در برابر همه ی درد و بلاهایی که ذکر کردید و چند تای دیگر. در فضای مجازی وظیفه انسانی ام را بعنوان سردبیر انجام می دهم و سعی می کنم در جناح خوبان باشم. در کنارش باید اخبار را دنبال کرد و آن است که روحت را له می کند و نمی دانی با این همه بی رحمی در مملکت خودت و منطقه و دنیا چه باید کرد. برای ناهار و شام که از اتاقم بیرون می روم همه چیز تغییر می کند. آسمان آبی است. شهر رنگارنگ است. مردم مهربانند. زندگی زیبا (هم) هست.
هرگز از مرگ کسی خوشحال نشده ام اما حملۀ امریکا به داعشی ها را باید مبارک شمرد. از دیدار تصویر قربانیان و ویدیوهائی که این حیوانات منتشر میکنند پرهیز مینمایم مگر به طور اتفاقی در اخبار و یا جائی باشد و ببینم. مشاهدۀ این ویدیوها و تصاویر ما را نیز به صورتی قربانیان این جانیان میکند. امیدوارم که حملات امریکا علیه داعشی ها وسعت پذیرد و دستخوش سیاستهای عربستان نشود. شکی ندارم که داعش ساخته و پرداختۀ عربستان است. داعش یک حرکت وهابی است که سعی میکند همان را در عراق بکند که وهابیون در عربستان کردند. همانگونه که طالبان یک حرکت وهابی بود.
در این میان آن چه بسیار عجیب و بی معنی به نظر میرسد فقدان حضور نیروهای دولت عراق در این فاجعه است. آدم نمی فهمد این دیگر چه داستانی است. حتی رساندن آب و غذا به محصورین در کوهستان را نیز کشورهای غربی انجام می دهند. نشنیدیم که بگویند دولت عراق هم دو تا بطری آب برای این شهروندانی که بهای بی عرضگی دولت را می دهند انداخت. واقعاَ که خاک بر سر ارتش عراق و شیعیان حاکمش که حال معلوم شد حقشان بود که در حکومت نباشند. هر روز رژه رفتن در بغداد و ژست گرفتن و تیر هوائی در کردن چه معنی دارد؟ زهی بی عرضگی و بی شرمی.
در تمام این فجایعی که شما بر شمردید یک نقطۀ اشتراک وجود دارد: اسلام. تا زمانی که هر مردمی این آئین مخرب و غیر انسانی را مقدس میشمارند همین است که خواهد بود. آن چه داعش میکند همان است که پیامبر اسلام میکرد و چیزی جز آن نیست.
ای بابا...شما کجا بودید که ما الان ۳۵ ساله که حکومت داعش اونهم از نوع شیعه نابش رو در ایران خودمون داریم!
به هر حال، این اسلامیون بز دل تروریست، از نوع حماس، حزب دولا، سپاه، بسیج، داعش یا هر کوفت و زهر ماری دیگر، فقط زورشون به زن و بچههای بی دفاع مردم میرسه. در برابر یک ارتش قدرتمند ، مانند اسرائیل، میرن مثل سگهای ترسو پشت زن و بچههای خودشون قائم میشن یا میان تو اینترنت شاخ و شونه میکشن! تنها زبانی که این تروریستهای بزدل حالیشون میشه ، همون زبان بمب و گلوله هست،
باراک و بنیامین جون: مچکریم! بزنید بزنید که خوب میزنید. چن تا از بمبها رو هم برای علی گدا و دار و دسته اش نگهدارید
نقطه اشتراک اسلام نیست، خشونت و تمامیت گرایی.
جهان شاه عزیز خوش حالم که پناهگاهی داری. ما حق داشتن یک پناهگاه برای روح و روانمان روداریم. پناه گاه من هم شاگردان و دوستان و نوشتن است. در فکر یک کوچ به جایی دور از همهمه ها هم هستم. اما فکر میکنم ما در عصر معاصر بیش از حد توان سیستم عصبیمون اطلاعات دریافت می کنیم. این حجم مصیبت که کاری براش نمی تونیم بکنیم ما رو در وضعیت استیصال روانی قرار می ده و د رعمل پسیو نگهمون می داره. من فکر می کن هر کس برای اینکه انسان باقی بمونی باید یک مجرایی برای این انرژی هاش پیدا کنه. یک کاری انجام بده هر چند کوچک وگرنه احتراممون رو به خودمون از دست خواهیم داد. اون نقطه اشتراک هم به نظر من جهل است. د رهمه اشکالش از جمله مذاهب.
خودتان را گول نزنید. در این مورد آن نقطۀ مشترک اسلام است. حال می خواهید اسمش را بگذارید تمامیت خواهی و یا جهل. مگر اسلام چه تعلیم میدهد بجز جهل و تمامیت خواهی؟ اساس این دین بر این است که یک گروه بر تمام گروههای دیگر تفوق داشته باشد و هر که هم هر چه غیر از آنها گفت گردنش زده شود. چند گروه هم هستند که اجازۀ وجود دارند به این شرط که به گروه برتر جزیه و جریمه بدهند. تا کی می خواهید خودتان را گول بزنید و روی اسلام را بشوئید؟ لطفاَ بفرمائید کدامیک از اعمال داعش و طالبان و بوکو حرام مخالف اسلام است؟ کدامیک از این جنایات آنها را پیامبر اسلام انجام نداده است؟ خوب یک تقدسی را 1400 سال است که به زور توی پاچۀ ما کرده اند و زبانها را بریده اند. حال که زبانمان باز شده خوب است تعارف را کنار گذاشته و سیاه را سیاه و جهل را جهل بنامیم. جهلی که حاصل تعالیم اسلام است.
بعد از سى و اندى سال حقيقت را راجع به اسلام بگوئيد. آن اسلام بى ضرر مادر بزرگهايمان دروغ ساختگى بود. اين اسلام آيين واقعيست.
فکر نمی کنم شما شناخت کاملی از عقاید من یا آقای جاوید داشته باشید. کار من و تا جایی که می دانم آقای جاوید خیلی وقت است نه نتها از اسلام بلکه از همه مذاهب و ایدئولوژی هایی که تقدس را یدک می شکند گذشته است. بنابراین معلوم نیست شما با چه کسی دارید بحث می کنید. برای یک گفتگو باید بتوانید حرف طرف مقابلتان را بدون فرافکنی درگیری های ذهنی خودتان بشنوید.
روی سخن من با شما و جهانشاه بود که نقطۀ اشتراک این فجایع را تمامیت خواهی و جهل عنوان نمودید. این کلی گوئی ها را البته من نیز قبول دارم که جهل بد است و تبعیض و تمامیت خواهی بد است اما عامل بوجود آورنده جهل و خرافات و خشونت و خود برتر بینی چیست بجز اسلام. من هم هیچ چیزی را مقدس نمیشمارم اما با عرض احترام همۀ ادیان و مذاهب را با یکدیگر در یک گروه نیز نمیگذارم که متفاوتند. این هم به نوعی دیگر کوچک نمائی نقش مخرب اسلام است که بگوئیم مشکل ما همۀ ادیان و مذاهب است و از همه گذشته ایم. خیر، مشکل ما اسلام است و باید این را به صراحت گفت. من هم سخن شما را شنیدم و هم سخن جناب جاوید را و اگر منظورتان از فرافکنی درگیری های ذهنی، ابراز نظر و عقیده است باید عرض کنم که بله آنها را بدون تعارف ابراز میکنم. آقای جاوید را هم لطفاَ اجازه بدهید خودش نظرش را ابراز کند.
آقاى ديوانه شما داعشى ها را حيوان خوانديد. بابت اين گستاخى شما يك معذرت خواهى بزرگ به همه حيوانات و حيوان دوستان بدهكاريد.
منظور از فرافکنی درگیری های ذهنی فرافکنی درگیری های ذهنی است. کماکان.