شما هم همراه با "دوست" خودتون, فرزند و "دوستش" تشریف میبرید به مهمانی ایرانی و حسابی خوش میگذرانید!

من طبعا خیلی‌ ناراحت میشم. ولی‌ حتما با فرزندم و دوستش به اون مهمونی خواهم رفت و با هر کسی‌ که بخواد او رو مسخره کنه یا متلک بندازه، برخورد شدید خواهم کرد.

وظیفه اصلی‌ ما والدین، حمایت از فرزندانمون در مقابل اجتماع هست. به خصوص در مواردی مثل این، که هیچ تخلفی از اونها نسبت به اجتماع، سر نزده باشه.

نیمی از ما، به نظر می آید کاملاً با این قضیه کنار آمده ایم، و نیم دیگر نه. حدس میزنید رای فرامرز، سوری، Alphabet،   Zolfali ، را?

سوری خانم:
 "من طبعا خیلی‌ ناراحت میشم." یعنی چه؟
از چه ناراحت میشید؟

بله علی‌ آقا، درسته، من اگه بفهمم که فرزندم همجنسگرا هست، ناراحت میشم.

هیچ اصراری هم ندارم که این موضوع رو پنهان کنم و یا ادای روشنفکری رو در بیارم.

در عین حال، بین دوستها و همکار هام بعضی‌ وقت‌ها افراد همجنسگرا هم هستند و این مسئله هیچ اشکالی در روابط ما بوجود نیاورده.

امیدوارم که جواب سوال شما رو داده باشم.

بهر حال...همجنس گرائی...بسیار پسندیده تر است از

بدجنسی

اینکه فرزند من (یا هر شخص دیگه ی) در رختخواب چکار میکنه، به خودش مربوطه.

چیزی که منو ناراحت خواهد کرد اینه که به عنوان یک همجنسگرا، در جامعه طرد خواهد شد، مشکلات و فشار‌های روحی از هر طرف براش به موجود میاد که باعث منزوی شدن و یا حد آقل آسیب پذیری زیاد از نظر روحی خواهد شد.

این چیزیه که من نمیتونم در مورد فرزند خودم تحمل کنم.

سخته، دیدن غم و رنج فرزندی که مورد ظلم دیگران واقع میشه و شما نمیتونی کاری براش بکنی‌.

برادر علی‌

این فرزند مورد نظر شما فاعل است یا مفعول؟