جواد سعید نمونهٔ همان است که هم پیاز خورده و سپس فَلَک شد... در میا‌‌نِ کُتُبِ آرشیوِ مفقودهٔ بایگانی راکدِ مجلس ـ به سندِ استخراج شده (البته امضا ندارد) بر می‌خوریم که جواد سعید رئیس مجلس شورای ملی در روز ۱۷ بهمن ماه ـ در آخرین جلسه علنی مجلس، بازگشت خمینی را تبریک گفته ـ به این مضمون:
بازگشت حضرت آیت الله العظمی خمینی مرجع عالی‌قدر تشیع را به خاک وطن از طرف خود و عموم نمایندگان خوش آمد گفته از درگاه قادر متعال مسئلت می‌نماییم که تشریف فرمایی ایشان برای ملت و مملکت توأم با صلح و صفا باشد. ما عمیقاً معتقد هستیم که باید از طریق مذاکرات و به طور مسالمت‌آمیز مملکت از این بن‌بست خارج شود تا خدای ناکرده از هرگونه درگیری و برخورد که مآلاً برای ملت و مملکت نتایج بسیار اسف‌آوری خواهد داشت جلوگیری شود. از خداوند بزرگ مسئلت داریم که ملت و مملکت ما را در کنف حمایت خود از هر گزندی محفوظ و مصون بدارد.
دکتر جواد سعید در دوره بیست و یکم مجلس به نمایندگی از مردم ساری به مجلس شورای ملی راه یافت و به مدت چهار دوره نماینده و ده سال نیز نایب رئیس بود. وی در تشکیل کانون مترقی و حزب ایران نوین مشارکت داشت و معاون اجرایی حزب ایران نوین و عنصر فراکسیون پارلمانی این حزب بود که پس از انحلال حزب ایران نوین به عضویت حزب رستاخیز درآمد و مدت کوتاهی نیز دبیرکل این حزب بود.
وی پس از واقعهٔ بهمن ۵۷ ـ در تاریخ ۱۸ اردیبهشت ۱۳۵۸ خورشیدی در دادگاه انقلاب محکوم به اعدام و اموالَش مصادره شد.
بسیاری امید به فرمان "عفو عمومی" از سوی امام بسته بودند و با زبان خوش به استقبال ایشان رفتند.
شوربختانه امام تو این خط ها نبودند.