عید واقعی از آن کسی است که پایان سالش را جشن بگیرد، نه آغاز سالی را که از آن بی خبر است.—خسرو شکیبایی

تو کز محنت دیگران بی غمی ~ نشاید که نامت نهند آدمی—سعدی

چنان نماند و چنین نیز هم نخواهد ماند—حافظ

آن کس که نداند و نداند که نداند ... در جهل مرکب ابدالدهر بماند —ابن یمین

اگر از باغ رعیت ملک خورد سیبی ... بر آورند غلامان او درخت از بیخ—سعدی

آدمی دو تن هستی: یکی بیدار در ظلمت و دیگری خفته در نور. —شمس تبریزی

شکل گیری حکومت های خودکامه بدون حضور روشنفکران کوته بین ممکن نیست. این روشنفکران در عمل به رژیمی خدمت می کنند که مدعی مبارزه با آنند. —هانا آرنت

بیچارگی یک ملت استبداد کشیده‌ی بی‌فردا یعنی همین. به استیصالی برسد که جای فکر کردن به فردای تازه و دسترسی به تجربه‌های نو در سیاست و روابط و زندگی، مدام توی خورجین رنگ رفته‌ی گذشته دنبال قهرمانان و مایه‌های افتخار پیزوری بگردد و هر روز به بند تنبان پوسیده فلان خان و بهمان شاه و بیسار شیخ آویزان شود و تابِ حسرت بخورد و قربان جقه‌ی همایونی و قدوم مقدس‌شان برود ... —پویان مقدسی

تعبد - از هر نوع - نشانه ذلت انسان است.—صادق چوبک

فضيلت هنرمند است که در اين جهان بيمار به دنبال درمان باشد نه تسکين، به دنبال تفهيم باشد نه تزئين، طبيب غمخوار باشد نه دلقک بی عار.—احمد شاملو