متولدِ شمیران - بزرگ شده در شمیران - از فروردینِ ۱۳۵۸ در خارج از کشور .

شراب جان شمیران را این دفعه تهران حساب کنید.

خیر ... مگر دلبخواه است !؟ ... تازه اینان که به بالای ۱۳۴۹ خورشیدی در تهران به دنیا آمدند؛ تهرانی محسوب نمی‌‌شوند.

عزت زیاد.

جناب ردواین فکرش را بکن که اگر آغا محمد خان یک وجب شمال تر تاج گذاری کرده بود، شمیران پایتخت میشد و اکنون ۱۲ میلیون جمعیت داشت.

پایتختِ ایشان در ابتدا شهرِ زیبای ساری بود، و شاید (اگر) والی گرجستان پدر سوختگی نمیکرد؛ خاقان در انتخابِ تهران به عنوانِ دارالخلافه تجدیدِ نظر می‌‌کرد، احتمالا ایشان به نصایحِ اطرافیانش؛ به خصوص مهندس باشی‌‌ها توجه کرده (آن زمان تهرانِ واقعی‌ در میانِ دو کوه بود و بهترین دفاع طبیعی در برابرِ حملاتِ دشمن و از همه مهمتر تهران صاحبِ قنات‌های بسیاری بود، یک پایتخت احتیاج به آبِ فراوان دارد) و این شهر را پایتختِ ایران زمین اعلام کرده است.

شمیران داستانِ دیگر دارد ... ما با این تهرانی‌ها جور نمی‌شویم !

بهارتان فرخنده باد.

ردواین محترم، سپاس از اطلاعاتی که فراهم کردید.

جناب رد واین جسارت است البته بعد از سال ۱۳۴۹ هم شمیران شناسنامه صادر می کرد امیدوارم شما از اونها هم سلب تابعیت شمیران نکرده باشین!

افرادی که دهات و شهر‌هایشان را ترک کرده و به دیارِ  ما آمدند؛ اهلِ  آن منطقه محسوب نمیشوند، ما که از ۸ نسل شمیران زاده ایم، آنها چه ؟!

Redwine, what is the importance that you have to be somewhere in certain period of time to be counted as being from there. Then I guess we should not get citizenships outside of Iran.

توضیحاتِ لازم را به وضوح داده ایم، مملکت حساب و کتاب دارد آقا ، هر که به هر که نیست ، آنکه فکر می‌کند که این گونه نیست؛ مدرک آورد و به ما ثابت کند که ما در اشتباهیم.

شما آتش عرق ( به کسر عین) شمیرانی تان چنان قو ی است که مدرک ما را که یک شناسنامه کاغذی است می سوزاند. 

اصل مدرک را که نمیشود اما تصویر مدرک را آدرس بدهید برایتان بفرستیم :)

به جای این حرفها مهمانی دهید، چند رقم خوراک فراهم کرده و به افتخارِ بهار سور دهید ... لحاف و تشک نیز تدارک ببینید، ما یک سی‌ چهل نفریم، هم بهار و است و هم ایامِ فاطمیه، شاید شب خواستیم بمانیم !

:)))   قدمتان روی چشم همگی تشریف بیاورید. سیب  سرخ شمیران نداریم اما پرتقال واشنگتن هست.

پناه بر خدا ... ما این همه راه شال و کلاه کنیم و بیاییم آنجا که فقط پرتقالِ واشینگتونی بخوریم ؟! آخر این شد حرف ؟! فکرِ ما را نمی‌کنید لااقل به برو بچه ما و عیالِ ما فکر کنید ... ما پیشِ اینها آبرو داریم، به هر حال رستورانِ ایرانی در واشینگتون فراوان است، از آنجا خوراک را سفارش دهید ... این هم نقشه و تلفن :

http://s15.postimg.org/8512daxrv/iranian.jpg

قربانتان گردم، شمشیری اینجاست که به مذاق شما و عیال سازگارتر می افتد ....این نهنگی که شما آدرسش را دادید فست فود حساب میشود   و برای مهمان مناسب نیست ... 

خدا وکیلی چرا اهواز تو گزینه ها نیست به قول جیگر چرا چرااا چرااااا