وبلاگ Dalghal.Irani:

سؤال:
می خواستم خواهش کنم چند تا مطلب هم در رابطه با سوال زیر بنویسید: (البته اگر صلاح می دانید و امکانش را هم دارید):

فرض کنید حرف شما را کامل قبول کنیم. که تیم دولت در صورت موفق شدن نوید حکومت تثبیت شده تری را می دهد و ایران بهتری را شاهد خواهیم بود. اما می دانید که سیاست با تعارف تغییر نمی کند. تیم دولت عملا و به صورت نقد در دستهایش چه چیزی دارد که در مقابل ساخت سنتی سیاسی قرار دهد؟
ببینید آن طرف به صورت سنتی حوزه های متعددی را در اختیار خود دارد. مثلا سپاه یا صدا و سیما یا آستان قدس رضوی یا ... که لیست درازی می شود. این طرف چه دارد؟ به قولی پاسخ قدرت را فقط قدرت می دهد. در پاسخ با قدرت حاکمان سنتی در ایران  تیم دولت چه چیزی دارد که نقدا علم کند و پیروز شود. می دانم که جسته و گریخته در این باره هم نوشته اید. اما خواهش من این است که به صورت مشخص تری در این مورد صحبت کنید. -پایان سؤال-

پرسش فوق سؤالی است که دوستی فرهیخته و یاریگر اینترنتی ام و بصورت خصوصی و از طریق ای میل از من پرسیده است. با توجه به اینکه سؤال بسیارکلیدی و مهمی است. من آنرا به اقتراح عمومی می گذارم و بدواً خودم نیز پاسخی به آن می دهم. لزومی ندیدم که نام پرسشگر را ذکرکنم به این دلیل که اولاً اجازۀ قبلی نگرفته ام و ثانیاً به این دلیل که پرسش مزبور پرسشی عام است و بهتر بود بدون نامی در پشتش مطرح شود تا خواننده قبل از ورود به متن دنبال نام ایشان و انگیزه های سؤال کننده روان نشود. - چنانکه افتد ودانی -

پاسخ من:

1- پاسخ ابتدایی به این سؤال و از منظرمادی و سیاست صرف و منطق ریاضی این است که تقریباً هیچ (و شما حتی می توانی بخوانی تحقیقاً هیچ). و در اینجا پاسخ سؤال تمام می شود. چرا که نگاه سیاسی و مادی صرف به پرسش بما می گوید که تمام سخت افزار قدرت در دستان الیگارشی سی ساله منحصر و متمرکزاست و احمدی نژاد و تیم او دارای هیچگونه اقتدار ناشی از زور سیاسی در اختیار ندارد. اما - و این اما مهم است - اگر پاسخ ریاضی و دقیق بالا را قبول کنیم باید به یک سؤال پیشینی پاسخ داده باشیم که: "پس این شاخ و شانه کشیدن های غیرمعمول و بی سابقه در جمهوری اسلامی تا کنون بر چه مبنایی و با تکیه بر کدام قدرت مادی و سیاسی انجام پذیرفته است؟

2- پاسخ به این سؤال پیشینی هم می تواند پاسخ ساده ای باشد مثل: "این یک جنگ زرگری است که خود آخوند ها راه انداخته اند بدلایل بسیار معلوم و نامعلوم و یک اختلاف ریشه ای نیست. لذا بهترین کار این است که نیروهای آزادی خواه منفعلانه ناظر صحنه باشند و گرگ و گرگ زاده را به بازی خویش رها کنند. ولی اگراین پاسخ هم سوراخ سنبه های عینی بسیاری را نشان داد - که می دهد - و قانع کننده نبود. آیا پاسخ سومی هم

برو به آدرس