حزب مشروطه ایران:

فرض بر این است که در لحظات پیروزی بر استبداد در 1357، مردم، از راس تا ذیل، مورد افسون ساحر ماهری، همچون خمینی و سپس خامنه‌ای قرارگرفته، فریب وعده‌ووعیدها را خورده و بار دیگر در چنگال استبداد گرفتار گردیده‌ایم. درنتیجه به‌درستی روشن نیست که وقتی مردم ایران را مردمی آزادیخواه می‌خوانیم، آیا از یک واقعیت سخن میرانیم و یا آن را همچون یک بیان شعاری بکار می‌گیریم، همچنان که در 1357 با دشمنان آشتی‌ناپذیر آزادی همراه شدیم و بامید کام‌گیری از آغوشش به اسلام، به دین تازیان بومی، دینی که رستم فرخزاد، سردار ایرانی در 14 قرن پیش‌ازاین «کیش اهریمنی» خوانده است، دل بستیم؟ به‌راستی «آزادی‌طلبی» و یا آزادیخواهی مردم ایران بر چه کسی ثابت گردیده است؟

برو به آدرس