piruzan2.wordpress.com:

آیت الله مطهری، جلال آل احمد، علی شریعتی و عبدالکریم سروش نمایندگان گرایش بازدارنده و یا کندکننده خردگرائی فلسفی می باشند. در میدان «تفکراعتقادی» آنها خرد فلسفی مغلوب است زیرا تا نهایت باید در خدمت دین و الله و شیعه گری باشد. در حضور آنها فیلسوف و آزاد اندیش و جامعه ترقیخواه،  بازنده اند زیرا تفکر تابع اعتقاد است. آقای سروش نقش مهمی در این میدان «تفکر اعتقادی» بازی می کند و از هاله مقدسی برخوردار است. در خطوط زیر برخی از مشخصات پراتیک و نظرگاه آقای سروش به نقد کشیده می شود. در ابتدا نگاه و رفتار سروش نسبت به قدرت سیاسی و ایدئولوژی فرهنگی، و در فصل های دیگر موقعیت او نسبت به معتزله، نگاه او نسبت به بسط شریعت، مبحث قرآن خدا و محمد و ارزیابی از نوآوری او در عرصه دین و سنت عقلی در تاریخ اسلام، از جمله مطالب مورد بحث ماست.

برو به آدرس