حالا که اصلا چیزی هنوز معلوم نیست، بخودم اجازه میدم فانتزی  و ساده انگاری کنم.

ایران و آمریکا در اصل به تفاهم رسیدن. 

توافق انجام نمی‌شه چون:

۱-اروپا می‌خواهد موقعیتِ خودش را مشخص کند. مثلا، فرانسه منافع اقتصادی‌ای که قبل تحریمها داشته رای باز پس می‌خواهد، به اضافه یه تکّه بیشتر، از این کیک. حالا، مخالفتش با این مذاکرات یه نفعِ استراتژیکیِ دیگه هم براش داره، در سیاستِ خارجی‌، و اسرائیل رو علم کرده. ولی‌ همه میدانیم که فرانسویها چه احساسی‌ به اسرائیلی‌ها دارن و متقابلاً.

آلمان، ای، زیاد مشکل نداره. روسیه هم در اصل می‌تونه روابطش و با آمریکا بهتر کنه، از طریقه ایران، پس روسیه هم زیاد مشکل نداره.

چین، مشکله مالی‌ داره با ایران،  هم باید بدهی پرداخت کنه هم اینکه سوختِ مفتی دیگه گیرش نمیاد. 

عرب‌ها هم که میدونیم دیگه، از همه مخالف ترن، هم مشکله مذهبی‌ دارن، هم ژئوپلیتیکی، هم اقتصادی هم عقده‌ی تاریخی‌ خلاصه، اونا طبیعی رفتارشون. 

اسرائیل هم که واکنش دیگی‌ نمی‌شه نشون بده، و گرا نه همه شک می‌کنن. و حالا بی‌بی هم استفادهٔ انتخاباتی کرد، هم اینکه خودشو هی‌ به این عربا نزدیک کنه، این هم منافع خودشونو دارن. 

میمونه خامنه‌ای و پسرش و بخشی از سرانِ رژیم از یک سؤ و باندِ دیگه‌ای که رفسنجانی‌ رهبری می‌کنه، اونا هم جنگِ خودشونو در داخل دارن. 

مشکله اساسی‌ آمریکا الان با اروپا و چینِ ...

فک کنم که کار به همان خرداد بکشه...

البته اگه یهو یکی‌  بما حمله نکنه...