با درودهای گرم.

آگاه شدم آن مقام عالی از نقض سیستماتیک و گسترده ی حقوق بشر در ایران، که توسط رژیم اسلامی حاکم اعمال می گردد، ابراز نگرانی فرموده اید. اگرچه امکان دسترسی به جزئیات سخنان جناب عالی برایم ممکن نیست، اما جا دارد از این طریق مراتب سپاس خود را اعلام نمایم.

عالیجناب! من بعنوان قدیمی ترین روزنامه نگار زندانی که طی 16+ سال گذشته، شکنجه های زیادی در زندان های جمهوری اسلامی تحمل کرده ام، اجازه می خواهم به سه نمونه از موارد نقض آشکار حقوق بشر از سوی رژیم حاکم بر ایران اشاره نمایم تا عمق فاجعه بیشتر آشکار شود. شایان توجه ی آن مقام عالی ست که وجدان روزنامه نگاری ام را در گواهی به صدق مطالب مطروحه درباره ی این سه پرونده، به گرو گذاشته و به همین دلیل انتظار دارم این شکوائیه به عنوان برگی مورد استناد در سازمان ملل متحد ، مورد توجه قرار بگیرد.

1-محمد نظری بیش از 20 سال است که در زندان به سر می برد. نامبرده عضو حزب دموکرات کردستان ایران بوده و بدون اینکه هیچ جرمی مرتکب شده باشد و صرفا به دلیل شکنجه های اعمال شده از سوی وزارت اطلاعات، مجبور به اعترافاتی علیه خود شده است. می پذیرید که بیست سال حبس برای کسی که 23 ساله بوده که به زندان افتاده و اینک 44 سالگی خود را تجربه می کند و قرار است تا پایان عمر در زندان بماند، هزینه ی بسیار سنگینی ست. تنها خواست نامبرده، اعاده ی دادرسی منصفانه است.

2-می دانم که از پرونده کارگر وبلاگ نویس، ستار بهشتی آگاهی دارید. نیروی انتظامی رژیم اسلامی حاکم بر ایران، این وبلاگ نویس را، که تنها گناه او انتقاد از آیت اله خامنه ای بود را خودسرانه بازداشت کرد و زیر شکنجه به قتل رساند که بازجوی او در محضر وکیل ستار بهشتی و مادر این وبلاگ نویس، به قتل او اعتراف کرد. اما قوه ی قضائیه ایدئولوژیک و غیر عادلانه ی جمهوری اسلامی، نه تنها از دادرسی منصفانه در این مورد، استنکاف کرد و حتا از مادر ستار بهشتی پوزش نخواست . بلکه قاتل او را صرفا به سه سال حبس در تبعید و محرومیت شغلی و اجتماعی محکوم کرد.

3-ارژنگ داوودی یک زندانی سیاسی است که بیش از 10 سال است به دلیل ابراز عقیده در مخالفت با  جمهوری اسلامی و نه حتا انجام فعالیتهای موثر سیاسی، در زندان به سر می برد. اخیرا اما دادگاه انقلاب، بدون رعایت قوانین و بدون لحاظ کردن دادرسی منصفانه، او را به اتهام تبلیغ موثر برای سازمان مجاهدین خلق، به اعدام محکوم کرده در حالی که این زندانی، نه تنها هیچ گونه سمپاتی به سازمان مربوطه ندارد، بلکه طی سالهای گذشته، در زندان بوده است. به راستی مگر می شود از درون زندان به نفع گروه سیاسی که هیچ باوری به آن نداری، تبلیغاتی به راه اندازی که مستحق حکم اعدام شوی ؟

روزنامه نگار زندانی: حشمت اله طبرزدی

ایران/کرج/زندان رجایی شهر 25 شهریور 1393 خورشیدی