علی‌بن‌ابی‌طالب و ادبِ کردن با تازیانه و شمشیر

علی حکم‌های شگفت‌آوری داشت چنان‌که قومی را آتش زد، و دیگرانی را بوسیله‌ی دود از میان برد، و بعضی انگشتان دست را در دزدی برید، و دیواری را بر سرِ دو نقر که آن‌دو را مشغولِ فسقی دید خراب کرد.

و می‌گفت: استتروا ببیوتکم و التوبه‌ورائکم، من ابدی صفحته للحق هلک«۱» ان‌الله هذه‌الامه بالسوط و السیف و لیس لاحد عندالامام هواده (در خانه‌های خود پنهان شوید و توبه در پیشِ رویِ شما است، کس که سینه سپر حق کند از میان می‌رود. همانا خدا این امت را بتازیانه و شمشیر ادب کرده است و هیچ‌کس نزدِ امام مدارا و نرمی نیابد).

«تاریخِ یعقوبی، جلدِ دوم، برگِ ۱۳۷-۱۳۸»
...
بن نوشت
«۱» ر.ک. نهج‌البلاغه، ط ۱۶