نقطه ی ضعف ایران در سراسر تاریخ اَش غرب ایران بوده و هست. از اسکندر گجستک تا تازیان و ترکان عثمانی، همه از این نقطه ی ضغف ایران بهره برده اند تا شناسه یا هویت ملی ی ما را از میان ببرند. دیگران برای به چنگ آوردن بخشی از خاک ایران و یا تنها غارت دارایی های مردم ایران آمده بوده اند. کسانی که داعش را به پا ساخته اند، از ضربه پذیری ی ایران در غرب کشور آگاهند و برنامه هایی برای آینده ی ایران دارند. داعش می تواند کمک بزرگی به انجام برنامه های اسراییل و عربستان برای ایران بکند.
پیروزهای برق آسای داعش در عراق باعث شوکه شدن آقایان واکاوگران ایرانی شده است. در این جا می خواهم نشان بدهم که عربستان و داعش در عراق کار چندانی از پیش نخواهند برد. برنده ی سرمایه گذاری های شاه عربستان در عراق، شریک ِ عربستان است، نه خود آن کشور.
با اشغال دو شهر دیگر عراق به دست داعش در روز شنیه 21 ماه ژوئن، پرسش اینک این است: آیا داعش راه بغداد را پیش خواهد گرفت و به بغداد خواهد رسید؟ و آیا این جنگجویان داعش خواهند توانست دولتی اسلامی به شیوه ی خلیفه گری ی دوران عباسیان به پا کنند یا داعش ناچار خواهد شد تنها به پرچم سیاه عباسیان، یادگاری از سیاه جامه گان خراسانی، بسنده کند؟
نیروهای داعش در عراق از دو گروه مردمان تشکیل یافته است. هسته ی کُیانی (مرکزی) و ستون فقرات این گروه را جنگجویانی تشکیل می دهند که در نبردهای سوریه آپدیده شده اند و بدنه و پوسته ی نیروهایش را مردم شمال غربی و غرب عراق تشکیل می دهند. وارونه ی توهم های ساده انگارانه ی شماری از تحلیل گران ایرانی که از برخی رسانه های چپ ِ فرانسوی هوادار جناح های چپ صهیونیسم خوراک فکری می گیرند، پیوستن سُنی های عراق به داعش بستگی ی چندانی به سیاست های دولت آقای نوری مالکی ندارد. گیریم که دولت آقای مالکی در حق سنی های آن کشور ناروایانه و تبعیضمندانه برخورد کرده، پاسخ و واکنش به تبعیض های دینی دولت او نمی تواند کشتار بی رحمانه ی اسیران جنگی باشد. ددمنشی های داعش و کشتار شیعیان عراقی دستوری است آمده از بالا و آماج هایی (هدف) ویژه را دنبال می کند. هر دولت دیگری پس از آقای مالکی در عراق بر سر کار آید و دوستی یی نزدیک با جمهوری ی اسلامی داشته باشد، نه از سوی لوموند فرانسه، نه از سوی آقای "بی بی" (ناتاتیاهو)، نخست وزیر اسراییل، و نه از سوی شاه عربستان پذیرفته خواهد گردید و آن دولت نیز با همان رشته اتهام های زده شده به دولت آقای ملکی روبه رو خواهد شد.
دولت آمریکا هم که نمی تواند از دوستی ی عربستان چشم بپوشد از نزدیکی ی عراق با ایران خرسند نیست و آرزوی کنار رفتن مالکی را دارد. هر گونه کمک آمریکا به دولت آقای نوری مالکی با رنجش عربستان رو به رو خواهد شد.
رسانه های آمریکایی در یکی دو سال گذشته در باره ی نفوذ سپاه قدس در عراق بیش از اندازه بزرگ نمایی کرده اند. در این میان شماری از فرماندهان نادان سپاه پاسدران هم در بزرگنمایی ی قدرت سپاه پاسداران در عراق روی دست رسانه های آمریکایی ها زده اند، و بی خردی ی اینان هم برای ایران و هم برای دولت آقای مالکی در عراق دردسر آفرین بوده است. خط و نشان کشیدن های گاه به گاه ِ مثلا ضد آمریکایی و البته ضد صهیونیستی ی مارشال -دکتر؟- رحیم صفوی و مارشال - دکتر در دکتر؟- محسن رضایی و دیگر آقایان ِ دکترباشی ها که برای مصرف درون کشوری و گرمتر کردن بازار انجام می گیرد، در عمل نتیجه ای وارونه و بد به بار آورده و به گستاخ تر کردن رقیب انجامیده است.
جنگ خانه گی در عراق بازتاب کشاکش های فرا منطقه ای و منطقه ای در چند سطح گوناگون است. این جنگ در بالاترین سطح جنگ قدرت میان آمریکا و چین بر سر شاخآب پارس و بر سر ِ آینده ی این آبراه است. درسطحی پایین تر جنگی است میان اسراییل و عربستان از یک سو و جمهوری ی اسلامی از سوی دیگر و در پایین تر از این دو سطح، جنگی است فرقه ای و دینی که عربستان و اسراییل آرزو دارند آن را تا درون مرزهای ایران بکشند. هر دو آن کشورها می خواهند راه جمهوری ی اسلامی ی ایران به لبنان بسته شود. اسراییل در سوریه به پیروزی های بزرگی دست یافته و جنگ خانه گی ی سوریه سبب شده که آن کشور دیگر نخواهد توانست در برابر اسراییل قد برافرازد. ولی این پیروزی ی اسراییل به قیمت گسترش نفوذ ایران در آنچه از سوریه به جا مانده به دست آمده است. تلاش محور اورشلیم - ریاض برای شکست ایدئولوژیک جمهوری در سوریه و لبنان به جایی نرسیده است. از اینرو آن محور می کوشد بخت خود را در عراق بیازماید. تشکیل دولت کردستان یکی از هدف های دولت اسراییل از سال های 1960 ترسایی بوده و هست. تشکیل چنین دولتی کمکی است به بی ثبات کردن مرزهای غربی ی ایران در درازمدت. دولت های اسراییل، آمریکا و عربستان که همراه با جمهوری ی قفقازستان سرمایه گذاری سنگینی برای تجزیه ی آذربایجان از خاک ایران کرده اند، می توانند در دوران هرج و مرج و ضعف دولت مرکزی ی ایران از خاک کشور کردستان برای رسیدن به هدف های خود بسیار آسانتر و راحت تر بهره ببرند.
اگردر سوریه، که بیشترین مردم آن کشور سنی آیین هستند، داعش کاری از پیش نبرد و ناچار به واگذاری ی شهرهای سنی نشین شد. اینک این نیرو در عراق با اکثریت شصت درسدی ی شیعیان چه می تواند بکند؟ سنی ها تنها در شمال و در غرب عراق در اکثریت هستند. در بهترین دوران قدرت بعثی ها شمار سنی ها در بغداد نزدیک به چهل درسد جمعیت آن شهر بود. پس از سرنگونی ی صدام و از دست دادن قدرت سیاسی و اقتصادی و جو بی اعتمادی یی که بمب گذاری های بغداد میان شیعیان به سنی ها پدید آورد، هر روزه گروهی از سنی ها بغداد را رها کرده و به شهرهای بیشتر سنی نشین کوچ کردند. امروزه شمار سنی های بغداد به زیر بیست درسد جمعیت آن شهر فروکش کرده است و آنان هیچ منطقه ی استراتژیکی ی را در بغداد در دست ندارند. اگر آنان که داعش را می رقصانند دستور حرکت این گروه در هفته های آینده به سوی بغداد و محاصره ی آن شهر و یا حتا به چنگ در آوردن آن شهر را دهند، گور ِ داعش را به دست خود کنده اند. داعش نمی تواند چندان روی سنی های بغداد حساب کند. اگر سنی های بغداد از ته دل بخواهند با داعش همکاری کنند، دل چنین کاری را نخواهند داشت. نیروهای مقتدا صدر که خود را برای رویارویی با داعش در بغداد آماده کرده اند، در چند روز گذشته دست به نمایش قدرت و آب چشم گیری زده اند. رژه ی نیروهای مقتدا صدر در خیابان های بغداد و چند شهر دیگر عراق هشداری است به سنی های باشنده در آن شهرها.
در این زمان سست شدن پایه های دولت آقای مالکی بیشتر به سود نیروهای تندرو شیعه ی عراق و به سود پشتیبانان آنان در تهران می تواند بود تا در خدمت گسترش فدرالیسمی است که خواسته ی شماری از آقایان واکاوگران سیاسی ی ایرانی است!
یکی از شوندهای پیشرفت برق آسای داعش در عراق وامدار سیاست نظامی ی آمریکا در عراق است. از هدف های کناری (جنبی) یورش آمریکا به عراق کوبیدن آرتش آن کشور بود تا دیگر نتواند سر بلند کند و دردسرساز شود. آرتش تازه ی عراق نه جنگ دیده است و نه برای رو در رویی با گروه های چریکی آموزش دیده است. آمریکا این امکان را داشت که از سویه ی اطلاعاتی به عراق یاری رسانده و بخشی از شنودهای تله فونی ی داعش و نیز عکس های ماهواره ای از جا به جایی های نیروهای داعش را، پیش از آغاز سرازیرشدنشان به خاک عراق؛ به دولت آن کشور بدهد.
در چندین سال گذشته نه دولت آمریکا و نه دیگر دولت های غربی حاضر به فروش جنگ ابزارهای مورد نیاز عراق نشده اند. اینک عراق برای خرید جنگ ابزار به چین روی آورده است. -در همین جا است که جهان می بیند ادعاهای ساخت هواپیماها، پهپادها و تانک های ساخت جمهوری ی اسلامی و تولید انبوه آن ها و آماده گی ی ایران برای فروش آن ها مشتی حرف بیش نبوده و نیست-.
آبدیده گی ی داعش در نبردهای سوریه در دراز مدت کمک چندانی به او در عراق نخواهد کرد. زیرا همانگونه که جمهوری اسلامی و سپاه قدس توانستند شگردهای سازمان دهی نیروهای بسیج شهری را به سوریه منتقل کنند تا بشار اسد بتواند با سازماندهی توده ها کمر نیروهای مخالف را بشکند، این بار با انتقال همان شگردهای سازماندهی به عراق دولت آن کشور خواهد توانست در برابر داعش بیایستد. تا آنروز داعش خواهد توانست در بخش های سنی نشینی که در دست دارد دولت اسلامی ی دلخواهش را به پا ساخته، از مسلمان مالیات و از نامسلمانان جزیه های سنگین بگیرد.
تشکیل دولت اسلامی ی داعش در بخش هایی از خاک عراق و سوریه برخی آرزوهای شاه عربستان را برآورده می سازد ولی مشکل ایران را نه برای اسراییل و نه برای عربستان حل خواهد کرد و تنش میان ایران و عربستان ژرف تر خواهد شد.
پ. مهرکوهی
22-Jun-14
نظرات