نمی‌دانم صحبت‌های نخست وزیر اسرائیل در مورد شلوار جین با حساب و کتاب قبلی بود یا نه. ولی فکر نمی‌کنم باهوش‌ترین مشاوران هم می‌توانستند جمله‌ای را به او پیشنهاد دهند که نتیجه‌ای بهتر از این داشته باشد. در کمتر از چهل و هشت ساعت، شکاف عظیمی میان ایرانیانِ مدعی امروزی و مدرن بودن ایجاد کرده و آن بخشی که به دروغ خود را اینگونه جا زده بودند کاملا به زیرعبای روحانیت معظم هل داده. این هم یک نمونه:
اینهم جایی که رذالت، مرزهای بی‌نهایت را می‌شکند:
پی نوشت:
در فکر نوشتن مطلبی‌ام پیرامون حساسیت عجیب ایرانی‌ها نسبت به اینکه بفرض نتانیاهو حرفی در مورد جمهوری اسلامی زده که تا حدی و نه کاملا دور از از واقعیت است. ولی همین حساسیت در مورد دروغ پردازی‌های حضرات نسبت به کارنامه‌ی شاه وجود ندارد که هیچ، دروغگوها تشویق هم می‌شوند. مثلا میشل فوکو گفته بود در روز ۱۷ شهریوز بیش از چهار هزار نفر کشنه شدند و همه هم حرف او را سند قرار داده بودند. یا از آن مسخره‌تر، داستان ۲۸ مرداد و روضه خوانی‌های شصت ساله.
به نظر می‌رسد ایرانی‌ها در سی و پنج سال گذشته آنقدر تو سری خورده و تحقیر شده‌اند و از ترس صدایشان در نیامده که منتظرند مجالی برای ابراز خشم بی‌هزینه بیابند و باقی ماجرا. شبیه این را در برخورد با مسئله‌ی نام خلیج فارس هم شاهدیم که جماعت طوری رفتار می‌کنند که گویی هیچ مشکل دیگری ندارند و همه چیز روبراه است جز نام خلیج و فارس یا عرب بودنش.
به هر روی ایرانی‌ها موجوداتی عجیبند!
نظرات