سلطنت پهلوی

مدتهاست به این فکرم که با شورش سال ۵۷ آیا کتاب سلطنت در ایران به فصل آخر رسید یا اینکه  موقتاً در نشیب تاریخ قرار گرفت؟   با  کشتاربدون  وقفه مردم و اعمال بیرحمانه‌ترین  استاندارد های ضد انسانی‌  وسو  استفاده از فرهنگ  و نیت ملت ایران برای حصول به یک دمکراسی ملی‌ این وهم که حاکمان تازه به دوران ریسده کوچکترین اهمیتی برای ملت و مملکت قائلند به کلی‌ منتفی شده و مردم با  سرگرم کردن خود به نمایش های خیمه شب بازی رژیم وقت میخرند تا وسائل براندازی حکومت ظلم و جور آماده شود.

و اما سلطنت پهلوی که آخوندها سعی‌ بسیار کردند تا آنرا ساقط شده نمودار کنند روز به روز به چشم و دل مردم معقولتر  و آواز ه دستاوردهای دوران پهلوی برای کشور و ملت ایران در چنان مدت کم و در میان پر تلاطم ترین دوران تاریخ جهان که شامل دو جنگ جهانی‌ و جا به جابجاییهای پایان دوران استعمار و آغاز دوران استثمار در جهان بود اعتبار دیگری یافت . هم اکنون چه ملاها بخواهند و چه نخواهند مردم زمان پهلوی ها را مقیاس قرار داده و به اگرها” چنانچه شورش  ۵۷  صورت نگرفته بود می‌ اندیشند. آنچه که امروز میبینیم نه سلطنت ظاهری بلکه سلطنت بر دلها و آمال  مردم است که این دو پادشاه پهلوی بذر آنرا کاشتند و تا به امروز کسی‌ یا ایده‌ای  نتوانسته جای آنرا بگیرد. سلطنت محمد رضا شاه در تداوم رضاشاه کبیر همچنان  مد نظر مردم است و به قول دوست دانشمندی برای  اولین بار  در طول پانصد سال گذشته ما ملت و مردم ایرانیم و نه امت و رعیت.

هر از چند گاهی‌  در رسانه ها  و   اینترنت فیلمها و یا نوشته های  سالهای سلطنت پهلوی ها دیده میشود که بی‌ اختیار بیننده یا خواننده غم از دست دادن این بزرگان را در تمام وجودش حس میکند و همان رابطه معنوی که با اساطیر و مشاهیر بزرگ ایران زمین چون کوروش و داریوش  و حتی فردوسی و عطار دارد نسبت به  این دو بزرگمرد  احساس میکپند. فیلم زندگی‌ رضاشاه  که چندی پیش در معرض دسترس مردم قرار گرفت دقیقا چنین حال و هوأی‌  را در میان مردم القا نمود .  ایندوران   هم دوران سلطنت پهلوی هاست با این تفاوت که ما قدر و ارزش آن دوره را ندانستیم و حالا  خدمات و دستاوردهای آنزمان  را شاخص  و چراغ راه امروزمیدانیم . این الگو به  عنوان  ابزار اصلی دسترسی به یک دمکراسی ملی‌ به خزانه تجربیات ملی‌ افزوده شده و به عنوان یک ایدئولوژی ملی‌ ایرانی‌ برای باز ساخت  ایران کاربرد موثرداشته  وخواهد  داشت. در این الگو هم برای دین و اعتقادات مذهبی‌ مردم ، چه مسلمان  و چه غیر ، چه برای مصالح  ملت ایران ، چه در منطقه  و چه در فراسو  و از همه مهمتر برای معیشت مردم  جا و ظرفیت وجود  دارد. این الگو به زبان دل مردم ایران نوشته شده و  بازتاب روشنی‌ از خواست های ایرانیان  است.