#نه_به_اعدام را به #نه_به_جمهوری_اسلامی پیوند میدهیم
–––شیرین عبادی–––
میدانم که امروز تعداد زیادی از هموطنانم در ایران و سراسر دنیا حس و حال مرا دارند. خشم و ناامیدی و سوال مکرر «چه باید کرد»!
حکومت ایران و علی خامنهای با اعدام #نوید_افکاری ثابت کردند که کمترین اهمیتی به خواست مردم و افکار عمومی نمیدهند. اصلا مردم برای آنها هیچاند. مردم برای آنها جمعیت بیاهمیتی است که جانشان ذرهای اهمیت ندارد.
جمعیت و مردم فقط وقتی مهم است که در صفهای رای مزورانه استبداد دینی را پشت رای مردم و کلمه جمهوری پنهان کند. همین! این نمایش به دنیا هیچ معنی دیگری در توجه به رای مردم و خواست و نظر آنها ندارد!
فریاد مردم و خروش اعتراض آنها نه تنها کمترین بهایی در نگاه حکومت ندارد بلکه باید خفه شود تا حاکمان بتوانند به چپاول سرمایه های انسانی و داراییهای ملی ادامه دهند.
حتی برای کشتن و اعدام و شکنجه بهانه و دلیل و سند نمیخواهند. دادگاههای چند دقیقهای، پروندهسازیهای امنیتی، بهتانهای سیاسی و کشتن مردم بدون هیچ پاسخگویی به سوالها و درخواستهای مردم.
بیدادگاههای مرگ
به عنوان یک حقوقدان که سالها در کار وکالت بوده و مطالعه و تدریس هم کردهام اعلام میکنم که اجرای اعدام نوید افکاری عامدانه، مغرضانه و به دور از انصاف و عدالت و حتی رعایت قانون و مقررات دادرسی بوده و یک قتل سیاسی است نه یک حکم قضایی.
با توجه به ابراز نظر وکیلش در تلاش برای جلب رضایت شکات (اولیای دمی که اتهام نوید افکاری بر اساس شکایت آنها صادر شده) و درخواست تجدیدنظر در حکم، دلیل تعجیل قوه قضائیه در اعدام این زندانی چه بوده است؟
آیا هدفی جز تودهنی زدن به مردم بوده است؟
اگر جان نوید افکاری به رضایت شکات بستگی داشت و امکان گرفتن رضایت فراهم بود، تعجیل در اجرای حکم اعدام چه دلیلی داشته است؟ اگر دادگاه بیطرف و منصف بود چه میکرد؟ نفع این اعدام برای حکومت چیست؟ وقتی امکان اعاده دادرسی و احتمال نقض حکم وجود دارد، اجرای عجولانه حکمی که مردم یکصدا درخواست رد آن را داشته اند، فقط یک حکم سیاسی و امنیتی و نه گفتن به مردم است و هیچ ربطی به اجرای عدالت ندارد.
علاوه بر همه اینها، بر اساس گفتههای وکیل پرونده حسن یونسی فیلمی که مستند قتل است وجود خارجی ندارد و سندی دال بر قاتل بودن نوید وجود نداشته. پس نوید اعدام شد فقط برای اینکه کسی جرات نکند در خیابانها فریاد بزند نه به جمهوری اسلامی!
همه میگوییم نه به جمهوری اسلامی
ماشین قتل و غارت چهال و چند سال است بهترین جوانان ما را به نابودی و تباهی برده است. آیا زمان فریاد زدن و ایستادن در برابر ننگ تحمل چنین حکومتی فرا نرسیده است؟
تا کی بمانیم و ببینیم که فرزندانمان یکی یکی سر بریده میشوند تا علی خامنهای، سپاه پاسداران، حوزههای علمیه و حاشیه نشینان وابسته این قدرت کثیف با برچسبهای اصولگرایی و اصلاحطلبی نقشه فریب بعدی مردم را برای اصلاح امور یا تثبیت نظام بکشند؟
امروز این مرزبندی روشن و شفاف است. کسی که از سیاستهای جمهوری اسلامی دفاع میکند، مخالف نوید افکاری ها و پویا بختیاری هاست. هیچ مرز و تعریف دیگری در کار نیست. خواسته ما پایان دادن به استبداد جمهوری اسلامی و استقرار یک حکومت دموکراتیک مبتنی بر خواست و اراده مردم ایران است.
امروز نه به اعدام را به نه به جمهوری اسلامی پیوند میدهیم و نمیگذاریم خون نویدها و پویاها پایمال شود. اگر آنها برای #نه_به_جمهوری_اسلامی کشته شدهاند، ما صدای آنها را بلندتر فریاد میزنیم! تا نویدها تنها نمانند و جوانان وطن بهای شجاعتشان را در «نه گفتن به استبداد» با جان عزیزشان نپردازند.
نظرات