از جام ِ برترین های انگلستان، یادادشت ِ شماره ی پنج 

 

بیرون شدن ِ زود هنگام ِ تیم های انگلیس از بازی های جام ِ قهرمانان ِ اروپا دو فرصت را برای این تیم ها فراهم خواهد آورد. یکم در تابستان ِ آینده به باز اندیشی پرداخته و دلیل های پس افتادن اشان از تیم های اسپانیایی را بیابند و دیگر این که اکنون و همین امروز همه ی اندیشه ی خود را متوجه ِ بازی های جام ِ برترین های انگلستان کنند. هرچه جام ِ برترین ها به پایان نزدیک تر می شود، بیشتر ِ بازی ها شور ِ بیشتری می گیرند و در بازی ها شگفتی های بیشتری رخ می دهد و نتیجه های برون از انتظار زیبایی ی ویژه ای به بازی ها می دهند. بزرگترین شگفتی و نتیجه ی دور از اتتظار ِ این هفته باخت ِ دو بر هیچ ِ منچستر سیتی در برابر ِ «اِورتن» و نیز پیروزی ی سه بر یک ِ «ساوث همپتون» در برابر ِ«لیورپول» بود. تا پیش از این باخت «سیتی» هنوز، دست ِ کم بر روزی کاغذ!، بخت این را داشت که از عنوان ِ قهرمانی یی که سال ِ پیش به دست آورده بود دفاع کند. ولی گویی در «اِورتن»، و در باشگاه ِ «گودیسون پارک» همه چیز برای چشاندن یک شکست ِ سخت به قهرمان فراهم آمده بود: تماشاگران و هواداران ِ پُر شور ِ «اِورتن» و اراده ی بازیکنان ِ آن تیم برای برد، اگر چه «اِورتن» از دقیقه ی شصت و یک ِ بازی ناچار شد ده نفره بازی کند. به هر رو در این هفته گمان می رفت که منچستر یونایتد در خانه ی خود با نمایش یک بازی ی خوب تیم ِ «ردینگ» را گلباران کند و دست ِ کم سه گل به این تیم بزند. ولی یونایتد نه برای نمایش یک بازی ی خوب که تنها برای یک بُرد به میدان آمده بود و این بازی تنها با نتیجه ی یک بر صفر و با تک گلی که «رونی» در دقیقه ی بیست و یک زد به سود ِ یونایتد پایان گرفت، بازیی خسته کننده و بی رمق که در آغاز ِ نیمه ی دووم (دوّم) آن یک پنالتی که به راستی حق تیم ِ «ردینگ» بود ناحق شد. این نخستین بازی ی، آقای «دولان» سرمربی ی موقتی ی « ردینگ» بود که پنج روز پیش از آن به کار گمارده شده بود. مربی پیشین این تیم در ماه ِ ژانویه به عنوان سرمربی ی ماه دز مسابقه های جام برترین های انگلستان برگزیده شده بود. در آن ماه «ردینگ» توانسته بود تیم ِ «نیوکاسل» را در خانه ی آن تیم شکست دهد، سپس تیم ِ نیرومند ِ «وست براونویچ» را سه بر دو ببَرد و پس از آن در بازی با غولی به نام ِ چلسی به نتیجه ی دو بر دو دست یابد. ولی هنوز مزه ی درخشش های ماه ِ ژانوایه فروکش نکرده بود که ناکامی های ماه فوریه و سپس مارس از راه رسید و کار آقای «مک درموت» را ساخت. اکنون تنها دستی با نیرویی فرازمینی می تواند تیم ِ «ردینگ» را از سقوط باز دارد، همان گونه که تنها یک دست فرا زمینی می تواند «یونایتد» را از در آغوش کشیدن ِ جام باز دارد. اهریمنان ِ سرخ با پانزده امتیاز پیشتازی دست نیافتنی به نگر می آیند. ولی هنوز یرمربی ی «سیتی» می تواند با خود حساب کند که بازی های راحت تری را در هفته های آینده در پیش ِ رو دارد و شاید ستاره بخت هنوز بر فراز ِ سر اش باشد، زیرا تنها بازی ی بسیار سخت آن تیم در روز ِ هشت ِ آپریل در برابر ِ «یونایتد» خواهد بود. در حالی که «یونایتد» چند بازی سخت در پیش دارد، از آن شمار بازی ی هفته ی آینده ی آن تیم در برابر چلسی. ولی یونایتد در واپسین شش بازی ی رفتی که داشته توانسته است چهارده امتیاز به دست آورَد و از واپسین شش بازیی که در خانه انجام داده همه ی هیژده امتیاز ِ ممکن را به دست آورَد. واقعیت این است که امسال دیگر هیچ تیمی نمی تواند به گرَد ِ پای یونایتد برسد. پ. مهرکوهی